Każda pełnia księżyca posiada swoją unikalną nazwę, która nie wzięła się znikąd.

Rdzenni Amerykanie i Europejczycy w średniowieczu nazwali styczniową pełnię w odniesieniu do wycia głodnych wilków, które narzekały na niedostatek pożywienia w środku zimy. Inne nazwy tej pełni to Stary i Lodowy Księżyc.

Tej pełni księżyca dała nazwę z reguły zimna, śnieżna pogoda w lutym w Ameryce Północnej. Inne nazwy zwyczajowe to Burzowa lub Głodna Pełnia Księżyca.

Rdzenni Amerykanie nazywali tę ostatnią zimową pełnię od śladów pozostawionych przez robaki, które pojawiają się w świeżo rozmarzającej ziemi. Inne nazwy to Czysta Pełnia, Pełnia Śmierci, Skrzypiąca Pełnia, Klonowa lub Sokowa Pełnia Księżyca, od pozyskiwania soku klonowego z drzew, który przetwarzany był później na powszechnie znany syrop.

Indianie z północy nazywają kwietniową pełnię różową od wcześnie zakwitających, różowych dzikich kwiatów. W innych kulturach, pełnia ta jest nazywana Pełnią Kiełkującej Trawy, Jajeczną lub Rybną.

Okres obfitego kwitnienia, który przypada właśnie na maj, nadał tej pełni przydomek kwiatowej w wielu kulturach. Inne używane nazwy to Pełnia Zajęcza, Mleczna lub Sadzenia Kukurydzy.

W Ameryce Północnej pełnia zyskała nazwę ze względu na przypadające na czerwiec zbiory truskawek. Europejczycy korzystali z nazwy "Pełnia Różanego Księżyca", a inne kultury nazwały ją Gorącą Pełnią ze względu na początek letnich upałów.

Kozły, czyli samce sarny, zrzucają co roku poroże, które zaczyna im odrastać w lipcu, stąd indiańska nazwa lipcowej pełni księżyca. Inne nazwy to Burzowa Pełnia - od licznych letnich burz oraz Sienna Pełnia - od lipcowych zbiorów.

Północnoamerykańskie plemiona rybackie nadały sierpniowej pełni nazwę od licznego występowania jesiotrów w tym miesiącu. Była również nazywana Pełnią Zielonej Kukurydzy, Zbożową i Czerwoną, od czerwonego odcienia, który pojawia się często pod wpływem wieczornej, letniej mgły.

Najbardziej znana nazwa księżyca, Pełnia Zbiorów lub Plonów odnosi się do pory roku po jesiennej równonocy, gdy zbierane są plony. Odnosi się również do szczególnie jasnego wyglądu księżyca i jego wczesnego pojawiania się na niebie, co pozwala rolnikom na kontynuowanie zbiorów w nocy. Inne nazwy to Kukurydziany lub Jęczmienny Księżyc.

Pierwsza pełnia księżyca po żniwach to pełnia myśliwych, ponieważ przypada na najlepszy miesiąc na polowania na utuczone po lecie jelenie i lisy, które nie są w stanie dobrze ukryć się na gołych w tym czasie polach. Podobnie jak w przypadku pełni żniw, księżyc w pełni myśliwych jest szczególnie jasny i długo pozostaje na niebie, dając polującym możliwość śledzenia zwierzyny nocą. Inne nazwy to Księżyc Podróży i Więdnących lub Obumierających Traw.

Nie ma zgody co do pochodzenia nazwy listopadowej pełni. Niektórzy mówią, że pochodzi od Indian zastawiających w tym miesiącu pułapki na bobry, a inni twierdzą, że nazwa pochodzi od zwiększonej aktywności bobrów budujących zimowe zapory. Inna nazwa to Szronowa Pełnia.

Zbliżająca się zima jest źródłem nazwy grudniowej pełni księżyca. Inne nazwy to Pełnia Księżyca Długiej Nocy oraz Dębowa Pełnia.

Każdego roku, Księżyc kończy swój ostateczny cykl około 11 dni przed zakończeniem przez Ziemię biegu po orbicie wokół Słońca. Te dni sumują się, a następnie mniej więcej co dwa i pół roku pojawia się dodatkowa pełnia księżyca zwana niebieskim księżycem. Pochodzenie terminu nie jest pewne, a jego dokładna definicja zmieniała się na przestrzeni lat. Dziś nazwa ta jest powszechnie stosowana, aby opisać drugą pełnię księżyca w miesiącu kalendarzowym, ale wcześniej określano tak trzecią pełnię w porze roku zawierającej cztery pełnie księżyca.
Informacje pochodzą z National Geographic.
© 2024 fazyksiezyca.pages.dev